- маҳорат
- [مهارت]а1. моҳирӣ, устодӣ, устогӣ, ҳунармандӣ; забардастӣ (дар кор): маҳорати баланд, маҳорати зиёд, маҳорати калон, маҳорати тамом ё том, маҳорати фавқулода, маҳорат нишон додан, маҳорат пайдо кардан2. қобилият, лаёқат: маҳорати ҳунарпешагӣ ҳунару санъати ҳунарпешагӣ; силсилаи фанҳои марбут ба ихтисоси ҳунарпешаҳо; маҳорати нависандагӣ лаёқат ва истеъдоди нависандагӣ; маҳорати сарояндагӣ маҳорат ва қобилият дар сурудан; бо маҳорат моҳирона, устодона
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.